شعری آئینی
پسری پاک و چه زیبا به رضا داد
که خدایش همه دنیا به رضا داد
به خدا عاشق و شیدا به رضا داد
این پدر محو تماشای پسر
این خدا خالق زیبای اثر
این پدر نام جوادش بنهاد
کرم و جود در او هست زیاد
حق به حق دار اگر او می داد
پس بگوئید که او نور خداست
پسر ضامن آهو رضاست
من از این دیدن مویش حیران
همه از دیدن رویش حیران
می رود هر که به سویش حیران
عاشقی هست که دیوانه رویش نشود
همچو من مست زپیمانه رویش نشود